Zintegrowane metody badania podtorza, zbierane synchronicznie, mogą poprawić indywidualne decyzje dotyczące konserwacji, o czym świadczą następujące przykłady:
- Racjonalizowanie zasobów wymaganej ilości podsypki poprzez zdefiniowanie zasięgu środka i ramion toru, przy użyciu wskaźników zanieczyszczenia pochodzących z GPR w połączeniu z pomiarami objętości posypki pochodzącymi z MTLS.
- Przeprowadzenie skutecznej konserwacji punktowej eliminuje ryzyko wizyt powrotnych, poprzez ujawnienie pełnego zakresu awarii podłoża związanego z aktywnymi plamami błota na powierzchni.
- Projektowanie drenażu naprawczego poprzez zintegrowanie wskaźnika zanieczyszczenia podsypki pochodzącego z GPR i prawdopodobieństwa zawilgocenia z oceną powierzchniowego drenażu pochodzącego z MTLS, z potwierdzającymi wykopami inspekcyjnymi.
- Identyfikacja podkładów najbardziej narażonych na degradację poprzez połączenie wskaźników zanieczyszczenia pochodzących z GPR, z obrazami przedstawiającymi stan powierzchni podkładu.
- Identyfikacja przyczyny wykolejenia poprzez połączenie cech kieszeni balastowych pochodzących z GPR, stanu podsypki, obrazów powierzchni podtorza i geometrii toru.